Yalnızlık diye diye yüreğinin etini yeme.
Şöyle bir baksan kendine,
Kaçacak yalnızlığın yok.
Bir yere kadar benden gide bilir sin ama,
Kaçamazsın seni yaratacak kadar seven RAHMANDAN..
Bu yüzdendir ki sevgili,
Bırak artık için de ki,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta