Bekliyorum...
Neyi yahut kimi?
Kim kapayacak aralıklı bıraktığım kapıyı?
Kim koparacak ucunu bırakmadığım ipi?
Nasıl geçirmişim ki onunla onca ayı!
Belliydi uymuyodu bana huyu, tipi.
Onun mutluluğu benim mutluluğuma yetmedi.
Benim varlığım onu bir nebze olsun mutlu etmedi bugüne kadar!
Ve bitti...
Şerefine kaldırdığım kadehin zehrine buladım bedenimi.
Safken, melekken birzamanlar
Uyandım.
Anlamını çözsün istedim gözyaşlarımın.
Silmesi mümkünken bir dokunuşuyla...
Sezdiriyor iken her fırsatta...
Ne hakaretler yağdırdı bana,
Küfretti hatta!
Ve ben öğrendim ki intikamdan da acı şeyler varmış hayatta.
Kara kadehi alıp çaldım yere sol elimle.
Tadını bakmıştım,
Zehri salmıştım yüreğime.
Kırık camlar batıyor şimdi ellerime.
Halbuki ummuştum...
Sanmıştım...
Ama hayır,belli ki benimki kuruntu;
Yine ben yanlıştım...
Kayıt Tarihi : 19.10.2009 02:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!