Ve Bir Son Daha... Şiiri - Seval Deveciler

Ve bir son daha….

Gitme desem kalır mıydın sanki?
Ömrüme yaysaydım seninle olan her anımı
İzin verir miydin buna?
“Ruhuna aşığım” derdin ya,
“Seninle” derdin “seninle “yeniden” dedikleri anı yaşayacağım “derdin
“Sev beni,
Yeter ki itme bu batağa beni itme!
Sevginle, iyi niyetinle al beni “ derdin.
Öyle sevdim seni!
Ruhumla sevdim!
İyi niyetimle sevdim!
Bir sahip çıkmayı başaramadım işte!
Nasıl yapabilirdim ki bile bile
Bana ait olmadığını bile bile seni yüreğime nasıl sarardım?
Başaramadım!
Üzgünüm sevdiğim affet beni!
Herkesi sığdırdım yüreğime,
Bir sana yer ayıramadım.
Üzgünüm sevdiğim seni çekip alamadım.
Şimdi alabildiğine serbestsin!
Şimdi bensizsin!
Koruyucu meleğinin kanatları kırıldı,
Nefesi tükendi sana gelemedi.
Gelseydi incinirdi.
Sen gelebilseydin bana
Tüm kalbinle, bendeninle
Sen sarsaydın yaralarımı…
Gitme diyebilseydim sana..
….
Şimdi ayrılık en güzel şarkısını bizim için söylüyor
Ve ben eşlik ediyorum bu şarkıya.
Umursamaz görünsen de bir parçanı bende bıraktın biliyorum.
Dönmeyeceksin almaya bir daha…
Ve ben hayata tekrar başlayacağım…
Senin olmadığın bir durakta inip,
Alabildiğine gözyaşlarına sırılsıklam boğulup,
Dilime yeni bir türkü tutturup
Bittiğin an, yeniden başlayacağım!

03 eylül 2008 19: 47