Bir gün aşık olduğunda
Yüreğin gezmeye başlar bulutlarda
Önceden hep aşkla dalga geçmişsindir oysa
Ama şimdi....hep onun yanında olmak istersin
Peşinden biran bile ayrılmazsın
Şimdilik onun yüzünü görmeyi kar sayarsın
Göz göze geldikçe aşkını anlatmaya zorlarsın kendini
Kaç kere söylemek istersin ama....
Bir türlü cesaret edemezsin buna
Bir kere 'seni seviyorum' demek zor gelir sana
Aşkına karşılık istemek korkutur seni
Söylemek dahada zorlaşır o senden uzaklaştıkça
Ve o artık ellerin olduğunda
Söylenmemiş sözlerin acısı saplanır bağrına
Ve bir gün çok geç olduğunu anladığında
Çaresizlik kene gibi yapışmıştır yakana
Alışmaya çalışırsın ümitsiz aşkınla yaşamaya
Gün geçtikçe daha çok yanarsın onun yokluğuna
Ve bir gün sonsuz bir isyanla
Bir 'neden' düşer aklının ucuna
Neden söylemedim? kahretsin
Neydi o iki kelimeyi söylemeyi zor kılan
Düşünür, düşünür cevap bulamazsın
Ümitsiz hıçkırıklarla sarsılır yüreğin
Ağlamak istersin ama...
Göz yaşların kifayetsiz kalır
Acını ve perişan pişmanlığını anlatmaya
Haykırmak istersin ama...
Dilin tutulur, sanki sözcük kalmamıştır lugatta
Ve yaşarken aklın başka yerde, yüreğin başka yerde
Yalnız kalırsın herkesin içinde kendi kendine
Üstelik yüreğinde yabancıdır artık bedenine
Ölmek istersin ama...
Artık yaşayan bir ölü olduğun için
İmkanda kalmamıştır buna
Oysa nasıl olduğunu bile anlamamışsındır daha
Kıvranırsın hüzünlü bir sancıyla
Ve bir gün anlarsın
Cesaretini kaybettiğinde ölmüşsündür aslında
Ve flim kopar o anda
Çünkü yaşamaya mahkumdursun o acıyla
Bir kısır döngü içinde dönüp durursun
Ömrün boyunca yana yana.....
Kayıt Tarihi : 8.9.2006 00:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!