Ve Bir Gün Şiiri - Güzin Osmancık

Ve bir gün;
Hiç bir şey hissedememek,
Ve artık sevememek
Ve özleyememek,
Düşünememekle
Son bulduğunda yaşam.
Bir beşerin zaafı ile
Yer değiştirince Yaradan
Feryat susar
Son bulur artık acılar..........

Kaderin karşısında
Aciz ve çaresiz
Baş kaldırıp yazgıya
Karanlıkta ıslık çalar gibi
Sessiz sesin çığlığında
Bir dua ile yeniden başlar hayat......

Artık çok sevildiğini bilip
Seni asla bırakmayacak
İlah'ınla devam edersin yoluna.....

sonram