Ve Bir Gün... Şiiri - Yeşim Şahin

Ve bir gün ayrılık çalar kapını
Sevildiğini sandığın bir kalpte
Aslında hiç varolmadiğını
anlarsın kor düşer yüreğine
Sevdiğinin kömür karası
gözlerinden. Okyanusu
Örtseler üzerine söndürmez
bu yangını, sen yine de
Alev Alev yanarsın...

***

Yüreğin acır kalbin sancırda
Ah şu özlem yokmu dersin...
O öyle bir şey ki
canın bedenden çıkar ya hani son anda
ancak iki kelimelik ömrün kalmıştır.
İşte o son iki kelimede bile onun
adını söyler onu özlersin...
Nefesin olmuştur çünkü
ömrünü ona vermişsindir.
Ruhunu çoktan teslim almıştır
Aslına bakarsan,
Çok birsey kalmamıştır
senden Sana,
üzerine atılacak bir avuç toprak,
Birde her sonbahar rüzgarında mezarına
düşecek bir kuru yapraktan başka...