Ve İstanbul
…diye devam eder çoğu hikâyenin satırları.
Ve İstanbul diye konar son nokta.
İstanbul, İstanbul olalı görmez böyle aşk, böyle keder!
Ve insanlar
…diye akar sağanak sağanak yağan yağmurlar!
Ve İstanbul, ve insanlar.
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta