Ve İstanbul
…diye devam eder çoğu hikâyenin satırları.
Ve İstanbul diye konar son nokta.
İstanbul, İstanbul olalı görmez böyle aşk, böyle keder!
Ve insanlar
…diye akar sağanak sağanak yağan yağmurlar!
Ve İstanbul, ve insanlar.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta