ne olmuş bir ayağım topalsa yarim,
ve ne olmuş ağır aksak yürüyorsam.
Benim parçam, sağ ayağımdaki protezim.
Ve benimdir hayat, bu halde yaşıyorsam.
Beden ne kadar lazım, sevebilmek için,
Yüreğim yollara düşmüş sevdanı arar.
O kazadan sonra sende aramadın niçin,
Ayrılık, ömrümün önüne hasreti katar,
Ben, o bildiğin eski ben değilim yavrum,
Bedenim eksik şimdi, ben yarım yamalak.
Bir yanda gülüyor, diğer yanda ağlıyorum,
Sorulara cevaplarım senden sonra kaçamak...
Nereye kadar gelebilirsin sadece sen olarak,
Bitirir misin bu yolu, kimselerden habersiz?
Bir gece vakti ve yüreğin öylesine çırılçıplak,
Gelir misin benimle bensiz, bensiz kimsesiz? ..
Kayıt Tarihi : 2.5.2005 19:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Suna Doğanay
TÜM YORUMLAR (1)