Ve beni unutur gözlerin…
Duvar beyaz kireç tutmuş
İçimdeki kodesimde
Karanlık bir hüküm salmış
Yüreğimden sevgime…
Dur dese de hayat
Gözlerimden girmeyen sevgine
Özlese de tenim dokunmayışında seni
İstese de varlığım karışsa da yokluğunda
Sevgim adımlarında gitse de uzaklara
Görmese de ruhundaki seni
Yinede kabul sessizliğin yamaçlarında
Yalnızlığım da dolaşmaya…
Boşluklar sarar bedenimi olur teselli
Yürüyüşler alır beni çok ötelere sürükler
Unutur zaman sevgimin sıcaklığını
Ve beni unutur gözlerin bakmaz yüreğin…
Oktay ÇEKAL
04.10.2012–19.17
Kayıt Tarihi : 18.11.2012 10:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!