Elektrikler gitti,
Üşüyorum ve kar yağıyor,
Ve de köpekler susmamacasına havlıyor
Lakin ben yalnızım.
Kendimle tek başınayım,
Ürkek bir ceylan gibi.
Korkuyorum ama neden, kimden
Bilmiyorum.
Ve bu bilmemek bana
Anlamsız bir cesaret veriyor.
Ve artık hiçbir şeyi bilmek istemiyorum.
Ersin Koz
Kayıt Tarihi : 13.6.2008 21:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!