Ve Ben Seni Şiiri - Murat Delice

Ben seni
bir fotoğraf karesinde gözlerime
bakarak güldüğünde
sevdim.

Ben seni
başka birisini sevdiğini
gördüğüm kabusların sabahında
yüzümü yıkadığım şehir şebekesinin
kireçli suyunun kokusunda sevdim.

Ben seni
hiç tanımadığım kadınların arasında
geçirdiğim alkollü gecelerin
gülümsemelerimi yarıda bırakan
kadehlerin içinde sevdim.

Ben seni
ne dediğini bilmeyen
çoğu zaman da doğruyu söyleyen
bir delinin ağzından çıkmamış cümlelerin
içinde geçen kelimelerle sevdim.

Ben seni
annesinin söylediklerine kızan
anne olduğunda da aynı sözleri yavrusuna sarf eden
bir iç güdü telaşında sevdim.

Ben seni
ekmek parası için gurbete düşmüş
işçinin düşürdüğü memleket
resmini ararken girdiği
yangınların içinde sevdim.

Ben seni
küstüğü dağların
haberi olmadığı halde
pılısını pırtısını toplayıp arkasını dönüp giden
tavşanın isyanlarında sevdim.

Ve ben seni
ustasının elinde harikalara dönüşen
ebru sanatının suda çözülmeyen
toprak boyalarının ikizi gibi
bir sevda düşleyerek sevdim...

Ve ben seni
ANNE diye sevdim...
Murat DELİCE