Ve Ben Hep Üşüyorum

Kaç sabah daha böyle yüreğin sonbaharlarında
Dağınıklığına hayatım, böyle aldırmayacak.
Hangi nedene sığmış bu yalan, yatağım soğuk!
İçime keder saymaktan, hayal kırıklığıma.
Her koyuna sıcak olsun, yaz gibi
Şefkatli bir kol arasında sabah olsun.
Havaya düşerken toprağın kokusu ve yağmur toprağa
Aşk olsun,
Kış uğramasın! Uğramasın hiç bir zaman
Can cana muhtaçken ömrünün ayazında.
Sarıl kadınına!
Sabahı müjden, umudu gevşen, harına sarıl!
Bir tövbe kapısı, düş tarlasına hayat ol.
İncitme, taze tut!
Her dem başında örtün olsun.
Her sabah gül bahçesinden
Bir gonca buse gibi düşsün dudaklarına.
Kaç sabah ayıldın!
Yalnızlığın soğuk sonbahar havasından.
Kaç defa!
Duvarlara savaş açtın ve çıkamadın yatağından!
Yenilgiye mahkûm o halini bilerek.
Gün; aydın olsun ve sessizlik merhaba!
Bu gün tembellik vursun alnımın çatından.
Bir kurşun havasında baygınlık geçireyim
Yatağım soğuk, odamda sonbahar
Ve ben hep üşüyorum, yorgan yorgan üstüne.