Ve ben biraz daha ölüyorum Şiiri - Erhan ...

Her gece yürüdüğüm yollarda
Farkında olmadan sana geliyorum .
Geceye dokunuyorum
Gecenin ürkek sesine dokunuyorum,
Maviye çaldı gecem
Dudaklarımı ısırıyorum koparırcasına
Sevinçlerim hüzünleniyor ,
Öptüğünü hatırladıkça
Çoğalıyorsun içimde .
Umutlarımın bittiği
Benliğimin yok olma zamanı .
Okuduğum şiirlerde
Bulanık bir aşk hikâyesi var .
Okurken canım kanıyor
Yüreğim yanıyor,
Ve ben biraz daha ölüyorum.
Dönüşü olacak mı ?
Bu zamansız vedaların .
Parçalanmış kalbimin derinliklerinde ,
Bende ki seni hep saklıyorum .
Şafaklar parlayınca içimde
Her tan yeli ağardığında
İçim ağlıyor
Sana
Kendime
Sokaktaki oyuncağı kırılan çocuğa
Kuşa .
İçimdeki duvarların izinde
Sadece gidişlerinin izi var .
Mesafeler değildi
Seni benden alan !
Ve bilmelisin ki
Nankör değildi benim sevdam .
Biz ,
MAVİLİM inançların
Cahilliğin
İkiliğin kurbanıyık .
Ve Gözdem bilmelisin ki
İnançlarda eskisi gibi
Masum değiller.
Sana
Bir sana mahkûm yaşıyorum
Pişmanlıklarımı geride bırakarak
Penceremde yanan mum gibi
Ben her gece sana eriyorum.