Yürüyen İnsan
:
Benzin alalım mı diyordu şurdan
Yüzünde; sahi neyle yürür insan,
Diye düşündüren bir sırıtış
Söyle, İnsanın benzini nedir ha!
En güçlü düşmanı kendisiydi
Dem Eşiyoklar! Usta.
Alnı ak yüzü pak
Göğsünde nişanı parlak
Beceriksiz bereketsiz
Bir yürüyüş tutturdu
Nevroz zamanında gitgelli
Hala aynı sırıtık bakış
Benzin alalım mı şuradan!
Ha ne dersin?
Diyesiydi.
:
Ve aynı yolu yürüdü gelecek.
Habibe Merih Atalay
Kayıt Tarihi : 5.5.2017 15:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
14 Ocak 2011 Cuma 07:40:14 28 Şubat 2011 Pazartesi 08:57:07

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!