Ve Aşkımız... Şiiri - Ahmet Tığlı

Biliyorum kaç kez seslendim yüreğine
Yüreğimin sessiz çığlığıyla,
Çağrılarımın iadeli mektuplar gibi
Alındısı dönmedi geriye...
Saatler gecenin kalbinde uyur
Gece gözlerimde kurşun
Akşam serenatı sanal pencerelerde
Gözlerimle okşarken gözlerini
Hüzzama dokundu gönül neyi.
Sen ki; "mânâda güzel,ruhta güzel" şarkısın
Tekrar tekrar gönül kasetimden dinlediğim.
Sen ki; susmayan çağlayanlar gibi
Sevda ırmaklarımdan
Çağıl çağıl akan yaşam pınarımsın.
Sanma ki; gidip gidip unutturacaksın
Not etti kalbim unutulmazlığını.
Seni dört mevsim bekleyemem
Tek mevsimsin içimde
Sarı bir yaprak düşmeyecek biçimde.
Yokluğun kurutucu bir çöl fırtınasıdır
Yüreğimde yanmasa vaha gözlerin
Kumul tepelere döner sevda denizlerim.
O köşe yüreğime gidip gidip gelen
Sarkaç ritmidir,
Şekilden şekile girdiğin aşk mâbedidir.
Büyücülerin kumpasında marsık bahtımız
Yanmayan bir ocaktır sevdamız.
Sanki; güneş tutulmasıdır
Bir buluta tutsak özgürlüğümüz.
Demircinin örsünde kanar
Çırpına çırpına ölen aşkımız
Ve aşkımız...ve aşkımız...

Ahmet TIĞLI 25.12.2014 (Sevgi Merdivenleri)