Sordum kendime yüzlerce kitabı neden okudum diye…
Binlerce ve binlerce sayfayı neden yazdım diye…
Neden benim için onca kitap binlerce yazı neden yazıldı diye ve neden veya, birçoğumuz hüznü yazıyoruz diye…
Cevap ayrı bir yazı ayrı bir hüzün getirdi…
Her yazdığımızdan sonra, bu sondu dediğimiz ve yazdıklarımızı kendimiz okuduğumuzda neden bu gözyaşları diye sorduğumuz kendimizden ne cevap alabildik?
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
