Ve Aşk Da Bitti Şiiri - Şemsettin Murat

Temmuz'larda aşkından sarhoş olan o
Kış'larda sana güllerle gelen o
Yağmur bulutlarında senin kokun

Bir rüzgar olup estin , gittin
Götürdün havayı suyu toprağı
Uzaklara, çok uzaklara, gittin

Bir serüven gemisiydi hayatın
Deniz yollarında kırk yıl ve sağır
Öyle yollarda tükendin, geldin

Gözlerin ışıksız, dilin lal
Taştan yapılmış bulutlarla geldin
Mutsuzluğun simsiyah boşluğundan

İnci gibi dişlerin paslı bir çivi şimdi
Asit olmuş ağzındaki eski kahkahalar
Güneş bundan mı eridi, Ay bundan mı?

Aşk düşlerin ilkiydin o'nun
Parçaladın bütün düşlerin kanatlarını
Bulvardaki ayak izlerinde öldü o

Bir ev vardı, şiirlerle süslüydü
Çağırıyordu gözleri oradan seni
Aşkın pusu kurduğu ölüm öncesi

Geçme o sokaktan, o ev kiralık şimdi
Görmek istiyorsan mezarına git
Ağlayarak değil, o eski güllerle git

Dikenli çalıların gölgesinden git
Yanmakta bir kalbin dağ geçitlerinde
Ateş bahçeleri içinde o mezara git.