Ve Aşk Cadde'ye İndi Şiiri - Arda Keskin ...

Petunyadan bayraklarla kaplanmış festivale yakın balkonlarda
Caddeye aşkın inişini izliyorum Alyssum kokusuyla
Ve bedenen tutam ölçüsüdür senden kalan Gazanya
Bu entel bir raks serzenişti değil elbet çiçeklerin
Sebebidir yalnız her seher vakti yosma kokmasının ellerimin
Aşktan yana henüz nasibini almamış kentte
Cahil bir toplum sonra gözleri yarı kapalı
İki üç başıboş sokak köpeği ile
Kaldırım taşlarını sayıyorlar bak üstelik hırkasız
Hem derviş dediğin mutlaka hırka mı giymeli dedem?
Veya gönül kırdım farz et istemeden
Bu kıldığım namaz değil de o zaman nedir?
Caddeye aşkın hoşgelmesi beni böyle ediyor
Birkaç bıçak darbesi yalnızlığıma
Nice dumanlı efkarlar sarhoşluktan başımda
Çamura atıyorum kendimi
-ki geldiğimiz yerdir kendisi-
O hırkalı dediğim adamlar yanaşıyor üzerime
Sitemidir aşktan bu hallere mi düşülür?
Yürüyemez halde olmak ziyandır Ey Hatifi
Çamur pisliktir sonra sen de pisliksin nezdimizde demeleri
Halbuki bilmez sözde derviş yani aşktan yoksun olan
Üzerimdeki çamuru bir kova su alır götürür
Ama ey bunamış adam sen kusur gördün
Ya seni ne temizler?
Sakalını yolarak koşmaya başlar gider
Ve aşk caddeye indi.