Ve aşk Şiiri - Zeynep Beşen

Çare/sizlik hiç bu kadar canımı yakmamıştı..
Ağlayamıyorum bile..
Ne yapmam gerektiğini söyleyip durma/yın bana..
Def olup gidesimi getiriyorsunuz benim..
(cinnet şeridine girince)
Acıma bu kadar sen batma lütfen.
Canımın da bir sınırı var..
Yoruluyor bazen,bana dayattığın bu acıdan..
(cinnet şeridinde yol alırken)
Kendi gittiğini sandı,
Hal bu ki,gittiğini sandığı yer kalbimin dibiydi
anlamadı.
O sadece bittiğini sandı.
Hal o ki,
Bittiğini sandığı o an,
İsrafil (as) aşkın ikinci surunu üfledi.
Ve aşk ebediyete açıldı..
(cinnet şeridinden çıkarken)