Ve Artık Yeter Göz Kapaklarıma Kibrit Çö ...

Ve artık yeter göz kapaklarıma kibrit çöpü olmaktan vazgeç,
Uykusuna sevda kaçmış bu serseriyi,
Kokusuz tadınla, tensiz görüntünle bırak bırak bırak.
Çokmu görüyorsun be aşk kokulum,
Kendi düşlerini göremeyen bu serseriye senle dolu birkaç dakikayı,
Ve uykusuzluğumlamı alıyorsun,aşkından büyük intikamını.

Varsın limansız gemilere dönsün uykularım,
Varsın tellere çarpıp düşen kuşlar gibi kıvransın ayak uçlarında,
Varsın rüzgara kapılan balon misali göz yaşlarıyla bakılsın ardından,
Varsın rüzgarsız yelkenlerle akıntıya kapılmış olsun senin uğruna,
Uykularım sana feda…
Ama,ama uyku değilki bu tensiz bu sensiz et yığınını istediği,
Yüreğime diktiğim umut çiçeklerinde sadece sen varsın oysa,
Sadece ruyamda ol nefretinden artan kısacık anlarda,
Ve belkide başka bedenlerde kıvranırken bana düşen payında.
Amaaan boş ver be serseri gelmez ruyalarına nasılsa,boşa ağlama.

Ama artık,
Dostlarım beni yaralarımdan tanıyor,kanıyor
İçine gizli gizli kokunu tadını aşkını kakıştırdığım şiirlerimden tanıyor,
Yine susuyorum susuyorum ve susuyorum susacaklarım bitmiyor bir türlü,
Ve bana yine şiirler yazmak düşüyor ölüm koyusu mürekkebimle,
Vazgeçmek denilen o uuuuzuuunnn gecede,
Hissediyorum şeytansı intikamının ince sızısını,
Ve tarkan sesleniyor radyodan ben hiç hakketmedimki böyle unutuluşu.

Ve serseri düşünüyor meğer anlamlı kelimelerimiz hep hileleriymiş aşkın,
Sensiz yaşayamam ölürümler sinsi bir maskesiymiş alışırımın,
Ömür boyu beklerimler makyajlı yüzüymüş dirayetsizliğin,
Belkide toplasan tüm öpüşleri kokuşları kraliçe, serseri,muhtaclık, durdersem durmaları,
Tek kelimeymiş hepsinin toplamı.
Onuda sen bul …