Tam kazandım derken kaybettim hep,
Tebessümlerim kahkahaya hiç dönüşmedi.
Rüyaları gerçek sanarken ben,
Gerçekler kabus olup üstüme geldi...
Ertelenmiş mutluluklarım dahi olmadı,
Acılarım zaten hiç ertelenmedi...
Benim gözyaşlarım dinmedi hiç,
Ya yanağıma ya içime süzüldü...
Benim hiç kabuk bağlayan yaralarım olmadı,
Kabuk tutmadan yeni yaralar açıldı,
Hiçbiri bir daha kapanmadı...
Benim şarkılarım hiç avaz avaz olmadı,
Mırıldandığım her şarkıya hıçkırıklar eklendi,
Hiç bir şarkıyı başlayıp bitiremedim,
Susturdu gözyaşlarım,susturdu hıçkırıklarım...
Ve benim artık,
Hiç bir hayalim olmayacak...
Bir ucu tutuşturulmuş gemilerim ufka yol alacak,
Gitmek istediği yere hiç bir zaman da varamayacak...
Benim hiç heyecanla bekleyeceğim telefonlar olmayacak...
Geleceğe dair tüm hayallerim kendimle olacak,
Aslında benim artık hayallerim de olmayacak...
Nasıl bir amacım yoksa hayata dair,
Varlığım da bir bedenden ibaret olacak...
Kayıt Tarihi : 25.5.2006 23:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)