Kim anlayabilir beni sessiz odamda.
Aşklarım, kavgalarım,
Ve yine ardından yalnız kalmalarım.
Vefamı; teşebbüsünde kalmış ellerindemi arasam.
Yoksa anne kaygısızlıgındamı?
Yada sarhoş satırlardamı?
Geberiyorum sensizligimde.
Köpekleşiyor yalnızlıgım.
Tam gitmek isterken şehrinden.
Gözyaşlarım sana teslim olmasada.
Yükünü taşıyamadıgı duygularıma kapılıyor,
Nacizane oluyor kimligim mısralarda.
Bırakıyor kendini.
Bırakıyor ebedi teslimata.
Mültecileşirken düşüncelerim.
Ve yine sakinleşiyorum.
Sokulurken koynuna.
Gurbet hasreti çekiyorum olmayışlarına.
Naralar patlıyor yalnızlıgıma.
Küfrediyorum duvarlara.
Sızarken gün ışıgı odama.
Sensiz olmalarıma.....
Yanarım........
Kayıt Tarihi : 21.12.2006 23:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
YANARIM YANARIM NE YAPSAM YANARIM AH BU GECELERİN HESABINI KİMLERE SORARIM...
YÜREĞİNİZE SAĞLIK...
SAYGILARLA...
Yiğenim yine döktürmüşsün Kutlarım... Ama o karalamalar dediklerini de yayımlamanı istiyorum. Artık sana teşvik için yazmayacağım beğenmediklerimi yerden yere vururum ona göre çünkü sen artık şair oldun... Benim Şair Yiğenim oldun sen... artık oldun. Kutlarım.
Yükünü taşıyamadıgı duygularıma kapılıyor,
Nacizane oluyor kimligim mısralarda.
TÜM YORUMLAR (5)