---
Ve anlıyorum ki..
Ellerimi uzatıp, hayatı bir kenarından
yakalamaya çalışıyorum ama
o hep uçurumun kenarında çıkıyor karşıma.
Bu kez de ben korkuyorum uzanmaya
vaz geçiyor, ellerimi geri çekiyorum…
İyiye dair ne varsa silinmiş hafızamdan.
Zaten dudaklarım gülümse de,
gözlerim hep susuyor bu aralar.
Koparırcasına tutmuşum kalbimi
atmak istiyorum bir kenara
İstesem de hiçbir şey hissedemiyorum,
dokunsam da yakmıyor özlemin bedenimi
Başıboş bir köpek gibi
Yürüyorum şehrin sokakların da,
evet diyorum adım adım yaklaşıyorum hayata.
Saatime bakıyorum ki,
o her zaman ki yerin de
ve anlıyorum ki gene geç kalmışım sana.
……..Gündüz Yavuz….
Kayıt Tarihi : 7.6.2016 13:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok güzeldi şiir. Gönülden sevgiler..
O korkular., eli uzatıp tutamamalar hayatın ıskalanmasının baş nedenleri...
Tabi zamanın ayarının bizlere göre yapılmamış olmasının bu olumsuzluğa katkısını da göz ardı etmemek lazım...
Kaleminize sağlık sayın Gündüz Çepni...
TÜM YORUMLAR (3)