Ve Anladım ki! Şiiri - Yusuf Ziya Leblebici

“Ve anladım ki, her aşk yeni bir mevsim getirirmiş.
Ve anladım ki, her mevsim tadılmadık bir şeymiş.”

Yine gecenin yarısı, yine yalnızlık
Tanıdık bir parfüm kokusu dolaşıyor saniyelerin arasında
Bu kokuya kırmızı şarap eşlik ederdi
Kırmızı bir masada mum ışığında
Ama yasak, yasak, yasak
Sana ve bana dünlerden kurulan bir tuzak!

Yasaksın bana, yasak sevdiğim,
Her şey illegal bize
Yüreğimizde patlayan mayınlar
Birer harf olmuşken sevda şiirlerine
Bize pranga vurmuş bu kanunlar
Yasalara yasaklar eklemiş habire

Varsın olsun sevdiğim,
Yasakların içinde seni seçmek,
Kanunlara direnmek demek
Bileklerine vurulan kelepçelerde
Güneşin doğuşunu görmek
seni sevmek demek

Varsın olsun sevdiğim, kapılar demirden olsun
Hangi kapı mayına kafa tutabilir
Yıkarız kapıları yasakları,
Yıkarız tabuları, yaparız kendi duvarımızı!

Ben yıldızları senin saçlarında
Umudu senin bakışlarında görüyorum
Ben bildiğimi sanıp da yaşamadığım
O sevdayı seninle yaşıyorum
Yasakları seninle yıkıyorum

Uzat ellerini benim gibi bir mahkuma
Kimbilir kaç kelebek gelir avuçlarında
Kaç kelebek seni taşır o narin kanatlarında
Kaç kelebek şiirleşip seni yazar kitabıma
Kaç şiirin gücü yeter seni anlatmaya

Bak sevdiğim
Gökyüzüne bak, kaç güneş göreceksin
Sen bizim güneşimizle ısınmayı bileceksin
Üşümeyeceğiz sevdiğim,
sevgiyi yorgan niyetine
Üzerimize örteceğiz!
Biz sevecek, sevileceğiz
Tut ellerimden, yasakları deleceğiz!

“Ve anladım ki, her aşk bir devrimmiş
Ve anladım ki, son aşk en güzeliymiş