Ve anladı Şiiri - Oktay Çekal

Ve anladı…

Bir yürek attı kafesinden, zamana tutunarak,
Güçlü bir hisle, son adımları sürükledi,
Nefesin kadehinden, ciğerlerine çekti bir yudum,
Yaşamın sarhoşluğunu, taşıdı bedenin koridorlarına…

Bir birikim boğumunda, taşan duygular yol aldı,
Yatağında akan nehirlerde buluştu, özlemlere giden…
Masmavi göğün sevgisini taşıdı, emeklere,
Yeşilin şifa olan kokularına bandı, parmak parmak…

Tuzlu sularında yıkandı, aktığı denizlerde ruhu,
Yandı bir zaman sevginin ateşinde, kor oldu hisleri,
Bir yunus balığı gibi, uzaklara yüzdü küllerinde,
Bulamadığı aşkı, yudumlayarak yıldız kadehinde içti…

Umut taciri gibi, yarınları arayan gözlerin teninde,
Damla oldu aktı, göremediği uzaklardaki kaderine,
İçine çektiği havada boğuldu, zemheri bir gecede,
Ve anladı hayat sevmekti ve sevilmekti doyasıya…

Oktay ÇEKAL
08.02.2012-00.27