Çocukça gözlerin.
Ve ağlamak...
Benim de aşklarım oldu.
Gerçek aşklar!
Ve yaşadıkça eflatun hanelerde hayatı,
Çarpanlardı yüzümüze gülümseyenler.
Hüzün, sevmek
Yoğun derin ve bir o kadar da tanımsızsa;
Sevmeye devam.
Kayıt Tarihi : 25.3.2006 02:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!