Kanatları kırık melek
bağımsız ölümler dilediğinde aşkına,
durgun suya bakarak sızlanma
derdini umman sanarak.
Hüznün sarı sureti belirir yüzünün yansımasında.
Sevdan boğulmadan yüzemez artık.
Çünkü gidiyorum
bir başka kentin aşınmış kaldırımlarında
biriken ayak izlerinin çağrılarına,
ardımda kalan gölgelere basarak.
Kal geride ve ağla
artık seni sen
beni ben olmayan resimleri yakarak!
(28 Mayıs 2002)
Aşkın GüngörKayıt Tarihi : 21.7.2003 13:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aşkın Güngör](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/07/21/ve-agla.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!