Ve Agır Yaralıyım Şiiri - Mehmet Nazmi Köse

VE agır yaralıyım
bilmiyorum yaşayabilirmiyim

birsabah ansızın, sıkıp yüregime ayrılıgın kurşununu,
alıp gittin sabahlarımı.
çöküp kaldım öylece sensizligin ortasında
gittigin günden beri aydınlanmadı gecelerim
VAZGEÇİLMEZLERDEN VAEZGEÇTİMDE
bir senden geçemedim,
senin benden geçtigin gibi
hala hayallerimde gülüşün
hiç unutmadım sarılışını
UNUTMADIM,UNUTAMADIM
bulamadım cevaplarını,
ardında bıraktıgın soruların
ölmedim seni sondefa görmeden
ÖLMEDİM,ÖLEMEDİM

Geçen yıllae azaltmadı gözyaşlarımı
daha bır arttı yoklugunun sancısı
ve hiç bitmedi yüregimin sensislikle kavgası
uykuların unuttugu gözlerimden
biran olsun bile silinmedi hayalin
zamansızdı bu ayrılık,amansız
hiç bilmedim sebeplerini
neden gitmiştin sanki
elindeki bavulda götürdün hayallerimi
bir bir ateşe verdin duygularımı
hiç çekinmeden devirmiştin üstüme sensisligi
yıkmıştın başıma bu şehri
çıkardıgın yangında herşeyi yaktımda
bir resmini,bir hasretini yakamadım
SENİ YAKAMADIM BENİ YAKTIGIN GİBİ

Yenemedim sensizligi
yarınları yaşamadım
sen varsın diye ben hep dünlerde kaldım
hiçbirşey degişmedi bende gittigin günden beri
bıraktıgın gıbi bıraktıgın yerdeyim
hala sana hasret sana sitemliyim
lise kitaplarımdan silmedim adını ve şiirlerimden
oysa sen çoktan gitmiştin
sıkıp ayrılıgın kurşununu

VE AGIR YARALIYIM
BİLMİYORUM YAŞAYABİLİRMİYİM