Elleri çatlak çatlak
gözleri masmavi idi
ve yürüyordu rüzgara arkadaş
ve adı Lara idi
ve adı Güllü zar
ve adı Şafak olsun..
Bir papatya ölüyordu kır kenarında susuz
ve ardından gelen gül kokusu
menevşe kokusu
insan kokusu..
Acılı bir çay tadı vardı teninde
sabahın sıfıraltısında
tarlalardaki emek
gökyüzündeki kara bulut
ve gözlerindeki nem
sahil boyundaki midye kabukları
beline sardığın yağlı yemeni yarim
elma kokusu,nar kokusu
birde ana kokusu,yar kokusu
yanında da vatan kokusu,toprak kokusu..
ilhan PARÇALI
17/04/2012
İSTANBUL
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta