Ve...
Acıyı sildik bir kalemde
Şimdi,
Yalnızca sevmek var.
Acı,
Neden girsin ki sevmenin kanına?
Bunca büyükse sevgimiz
Acıyı,
Yalnızca içimize gömeriz.
Ve...
Acıyı gömdük,bir çırpıda
Sonra,geçmişin üzerine örttük
Yüreğimizin derinliklerine gizledik.
Çıkarmak mı?
Varsın kalsın orada
Sevmeyi unutmamak gerekir.
Ve...
Artık uyuşmuyor ellerim
Gözlerim uykuda değil
Çatlayacak gibi ağrımıyor başım.
Çünkü;
Sevmeyi öğreniyorum.
Acıyı gömdük yüreğimize
Yeniden,
Doğuşunu yaşıyoruz sevmenin.
(Ekim 1982,Bitlis)
Serap TepedelenKayıt Tarihi : 28.4.2006 22:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)