Ve 17:17 Seni Seviyorum demekti.

Biz eskiden telefonlarımızı çaldırırdık birbirimizin;
Teknoloji en saf hallerindeyken,
Henüz telefonlarda internet yokken,
Sosyal medya icat edilmemişken..

Modaydı o zamanlar..
Belki aklımdasın demekti,
Belki de garibin sevdasını haykırışıydı...

Hem mesaja harcayacak "kontor"umuz olmuyordu..
Hem de öyle sevdiğimize mesaj yazamazdık,
Utangaç çocuklardık biz.

Ayda yılda bir birikirdiğimiz kontorlerle,
Müzik kanallarının altyazılarında,
Radyolarda ilan ederdik aşkımızı.

Emindik,
Emindim,
Okuyordu tüm yazdıklarımı,
Dinliyordu şiirlerimi, şarkılarımı..

Her vaktin bir anlamı vardı,
Hergün saatlerimizde arardık birbirimizi,

Emindim,
Saatlerimiz aynıydı;
Ve 17:17 Seni Seviyorum demekti...

Ne günlerdi,
Ne temiz sevdalarımız vardı bizim;
Bugünlere inat...