Ve. Şiiri - İnayet Koçak

.......ve
gecenin karanlığına
saplanmış
bıçak gibi
saplanmış yüreğime
senin özlemin
sarılmış
iki elle kendine
özlemin içi yara
sevgi bağı arıyor
kanayan yarasına
damlıyor damlıyor
parmaklar arasından
akıyor yarasından
kan
usulca açıyor gözlerini
her taraf zindan
bir ben kaldım bir ben
diyor
şükür şükür yaşayan
tutunarak umuda
kalkıyor ayağa avazı çıktığı kadar
bağırıyor
yırtıyor karanlığın perdesini
sesi
bir küçük ışık
bir küçük ışık açıyor
umudu yaşamak
umudu yaşatmak
direnerek
iki elle sarılıyor umuda
........ve
geleceğe olan inançla.....i.k