Ve yıkılıp gitti.
Ve ben altında kaldım.
Ve altında yüreğim ezildi.
Ve benim beyaz güllü gönlüm.
Ve kuş cıvıltıları arasında.
Ve bir fırtında savrulup gitti.
Ve ben bomboş kalakaldım.
Ve ayrılık sokuldu bağrıma.
Ve ellerimi dağladılar.
Ve gözlerim yandı her damlada.
Ve bedenim titreyerek sallandı.
Ve bir fırtına koptu etrafta.
Ve her şeyi somurup yuttu.
Ve gönlümde onunla beraber gitti.
Ve hiç vefa örneği göstermedi.
Ve her şey ansızın uçup yitti.
Ve arkasına bile bakmadı giderken.
Ve ben, ben burada kaldım.
Sımsıcak yüreğimle o giderken.
Kayıt Tarihi : 14.5.2014 02:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fikret Çarkçı](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/14/ve-120.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!