İki kırmızı iki beyaz karanfil istemiştin
İkisini yüreğimin al kanlarıyla boyadım
Bana hiç haber vermeden buralardan sen gitmişsin
Öğrenince yalnızlığımı saatlerce ağladım
Yalnız kaldık karanfillerle bekar odamda
Bir çini vazoya onları itina ile koydum
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
karanfilleri severim..
hangimiz bilse fırtınaları kaçmaz ki olay mahalinden!!
bazen yıllar önce solmuş karanfilleri ömür boyu saklamak isteriz.o anı ömür boyu anmak için..yokluğunda sevdalının varlığını hissetmek için.gidenler olmasa,vefasızlar olmasa belki de şiirler ve şairler olmayacaktı.gidene selamet dilemek yakışır kalana.zira sevse gitmezdi.bazen de şartlar öyle gerektirir.sevse de gider sevdalı;aklını ve kalbini kalan da bırakarak.şiiriniz ayrılığın ardından kalan hislerle dolu..
mutluluk düşsün kaleminize ve kalbinize.
nurcan usta
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta