Vazoda diken çoksa, güle yer bulamazsın
Kargaya dil dökersen, sen bülbül olamazsın
Ömrün ansızın biter, asla anlayamazsın
Ey dost ömrün kışını, ilkbahar gibi yaşa…
Tarlada çok dolaşma, gülü ihmal edersin
Yaprakla dans edersen, laleyi çok üzersin
Lüzumsuz konuştukça, her çiçeği ezersin
Bu dünyadan hoş seda, bırakmadan geçersin…
Seni anlamayana, asla zaman ayırma
Sana kazık atanı, hiç bir zaman kayırma
Himayende olana, bir kez bile bağırma
Ey dost huzurun için, bunu asla unutma…
Kaktüsü gül sananın, gözüne diken batar
Kargayı bülbül sanan, derdine hicran katar
Her gönülde aslında, bir özel sultan yatar
Erkekte sultan kadın, kadında sultan aslan?
Nedense her gönülde, bir aslan yatar derler?
Ben bu sözü ömrümce, asla anlayamadım
Aslan yırtıcı hayvan, yemediği hayvan yok
Sevgisiz yaşayanlar, birer vahşi hayvandır…
13.1.2017
Erol GüngörKayıt Tarihi : 15.1.2017 04:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
