Vazo Şiiri - Yasin Altunbay

Yere düşüp kırıldı,
O çok sevdiğim vazo.
Bin parçaya ayrıldı,
Zaman dilimleri gibi.
Her parçada bin mazi
Saçılıyordu karanlığa.
Hayatım parça parça
Kırılıyordu o vazoda.
Kırıklarını topladım birer birer,
Vazonun ve yıkılmış bir hayatın.
Ve yapıştırdım kırıklarını,
Kırık bir kalbin merhametiyle.
Sonra bir resme bakar gibi
Baktım karşısına geçip.
Aldanmış gözlerimde bir vazoydu o;
Kırıkları yapıştırılmış.
Ve üzerine binlerce çizik atılmış.
Ne o vazo, eski vazo
Ne o ben eski benim.
Kırıklarını yapıştırsam da hayatın,
Hala kırık kalbim.

Yasin Altunbay