Vazo Şiiri - Emine Sarıyar

Çocuktur evin neşesi derler de,
İlk fırsatta soldururlar gülmelerimizi.
Bir çiçeği doğasından koparır gibi
Birer birer, yok ederler gülmelerimizi.

Avuç içlerimiz terler korkudan,
Bir vazoyu kırmışız gibi.
Sahiplerimiz hiç korkmadan,
Kırar kalplerimizi bir vazo gibi.

Bir gün bir ses çıkarırsak,
Kendi benliğimizden fikrimizden...
Tüm çocuklar için çıkaracağız,
Şiddete uğramış yaşayamadığı gençliklerinden..