Vaziyetlerin Bu Merkezde Olmasına Dair Sone

Aldanışlarımdır;
Beni ping-pong topu yapıp,
Tekmil yutturmacalar
Ve de
Kandırmacıların aralarına attılar.
Yaşamın ölüm-kalım maçında;
Çaresizliktir, Var Odasından ahkâm kesiyor.
Adı sanı bilinmeyen hakemin ağzında üfürükçü düdüğü.
Feleğin attığı her şut Gol.
Bize de her taraf ofsayt kokuyor.
Tribünlerdeki öfke dumanından, hava berkemal değil.
Mazinin küfürlerinden, ortalık darma duman.
Kafamın boşluğu, ceplerime de sirayet etmiş olacak ki,
Sanal âlemde meteliğe kurşun atıyorlar.
Paralı-parasız maç izleme heveslerinde iflas çılgınlığı,
Laga luga olmuş Leblebi-çekirdek zevkinin adı.
Kimler neden getirip bıraktı bilemiyorum,
Şişli Meydanında çakılı kalmışım;
Götürmüyor yorgun ayaklarım beni,
Topaç çevirmelerimle dopdolu Samanyolu Sokağımıza.
Yabancılaşmış yıllara da bir şey sorulamıyor.
Zaman hem su gibi akıp gidiyor, hem de dipdiri “push” karşımda.
Bi türlü iyileşmedi gitti, Yâd ellerin bağrımda açtığı yaralar.
Harıl harıl, Küskünlük senaryosunu yazmakla meşguller Hatıralar…

(30 Ağustos 2021-Pazartesi-05.22)