Vazifem İstemek Şiiri - İsmail Barış Yavaş

Ayağa dahi kalkmadan gezgin olmak
Aşmak bir bir, sonra yitirmek ülkeleri.
Gideceğim yere varmak, daha çıkmadan yola;
Doğmadan henüz, ölümümü izlemek.

Ömrümün hududunu çizmek aldırmadan tanrıya,
Sonra öpmek seni, buluşmadan teninle.
Esmek saçların gibi, kısa kısa esmek;
Diline dolanmak sonra, yazılmamış şarkı gibi.

Vazifem bu; imkansızı istemek,
Arzulamak, şehvetle arzulamak.
Toprağın üstündekiler gibi ölmek,
Yaşamak ölüce; altındakiler gibi yaşamak.

İsterim aç kalmak, doluyken karnım,
İsterim kör olmak, açıkken gözüm.
Ne yoksa o yeter bana;
İsterim ben, istemeyi isterim.

Hayat yazılmıyor kadere, yaşanmıyor ömürle.
Bu ruh bol, eğreti geliyor bedene;
Dünya sığmıyor ki cebime,
Ne hikmet; mecburum kendime yetmeğe.