Saat gecenin on ikisi
Şafağın sökmesini bekliyorum
Bilmem ne karakolunda
Nezaretteyim
Bana yatak vermişler torpilliyim
Polisler adımı almış
Saatimi,
paramı,
kimliğimi
Parkamın bağlarını çözmüşler
Beni almışlar
Işık yakmışlar gözüme
Kaçamıyorum
Oysa görmek istediğim şey başka
İçim öyle kararmış ki
Beni almışlar karımdan
Ve uykumdan
Karımı düşünüyorum
Ve özgürlüğümü
Uykumdan vazgeçtim
Kayıt Tarihi : 31.7.2011 20:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!