vazgeçtim bana miras bıraktığın
tüm alışkanlıklarımdan
düşman ettiğin uykuyla barışıp
sabah güneşiyle arayı açtım
evin önündeki cezayı kaldırdım
parmaklıklar yok artık penceremde
asık suratlı duvarları bile güldürdüm
tutsağın değilim anlayacağın, özgürüm
seninle karşılaşacağım diye
yolları uzatmaktan vazgeçtim
her yere kestirimden gidiyorum
zamanı çar çur etmiyorum artık
dalgalarla konuşmayı da bıraktım
rüzgarlara da sövmüyorum
hiç biri sana varmasa da
eskisi gibi kızmıyorum yollara da
hasretini bilinmez bir adrese postalayıp
kadehleri kırdım, şarabı boşladım
vazgeçtim anılarından, demli dostlar çağırdım
bu aralar şekersiz çaya başladım
02.01.2014
Kayıt Tarihi : 28.2.2014 23:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!