Vazgeçtim Şiiri - Esat Anık

Baktım zırvalayan, baş tacı olmuş;
Yazıdan vazgeçtim, sözden vazgeçtim.
Millî veznimiz bir köşede kalmış;
Hedeften vazgeçtim, izden vazgeçtim.

Alkışlanır oldu, atıp tutanlar;
Şiirin içine zehir katanlar.
Nedir anlamadım olup bitenler?
Sapadan vaz geçtim, düzden vazgeçtim.

Yakışmıyor bize 'boşver gitsin' ler,
Genç şairler n`olsun, onlar n`etsinler?
Bu kadar emeği, kime satsınlar?
Gayrıdan vazgeçtim, özden vazgeçtim.

Ne sözler anlamlı, ne mânâ derin;
Faydası kalmadı ah`ın, kederin.
Ey şiir! Ne hazin.. Bu muydu yerin?
Şarkıdan vazgeçtim, sazdan vazgeçtim.

Dilerim; Gün gelip, 'keşke' denmesin.
Haykırış durmasın, şair sinmesin.
Ezanlar susmasın, bayrak inmesin;
Bahardan vazgeçtim, yazdan vazgeçtim.

Bulandı dereler, sislendi dağlar.
Ölen ölür gayrı, bizimdir sağlar!
Esadî durulmaz, bu yüzden ağlar;
Nefretten vazgeçtim, hazdan vazgeçtim.