Vazgeçtim Şiiri - Hamit Atay

VAZGEÇTİM

Vazgeçtim rüzgârdan, esip geçen serinlikten,
Gökyüzüne bakıp hayal kurmaktan,
Bir yaprak gibi savrulmaktan,
Vazgeçtim beklemekten, umut etmekten…

Vazgeçtim yolların vardığı yerlerden,
Hiç gelmeyecek olanlardan,
İsmini unutamadığım gecelerden,
Sesini duymak için beklediğim sabahlardan…

Vazgeçtim kendimden bile,
Bir zamanlar tutunduğum düşlerden,
Ne varsa yüreğime yük olan,
Vazgeçtim, bıraktım artık peşini her şeyin.

Gözyaşlarımı saklayan yağmurlardan,
Gizli saklı söylenen sözlerden,
Bir gülüşe umut bağlamaktan,
Bir vedaya dayanabilmekten vazgeçtim.

Vazgeçtim sonbahardan, dökülen yapraklardan,
Her vedada hüzün aramaktan,
Her gidenin ardından bakmaktan,
Yeniden başlamaktan bile vazgeçtim.

Şimdi sessizliğe sığınmış bir yalnızlık benimkisi,
Ne geçmişin izleri, ne geleceğin kaygısı,
Sadece rüzgârın savurduğu bir anı gibi,
Vazgeçtim, kayboldum sessizce…
Hamit Atay