Vazgeçtim... Şiiri - Sait Yalçın

Bugünkü sözlerin yıktı kalbimi,
Senin için inan senden vazgeçtim...
Son veda sözlerin yaktı içimi,
Bugünden, yarından dünden vazgeçtim...

Benim için kalbe şifa nimettin,
Belki de mâzîme dair minnettin,
Bir tek sözle inim inim inlettin,
Hayâlden, hûlyâdan tümden vazgeçtim...

Nerde kaldı vefâ, nerde insanlık?
Bu mudur payıma düşen pişmanlık?
İstemem araya girsin düşmanlık,
Sensiz kalacağım günden vazgeçtim...

Gidersen yüreğim senle giderdi,
Bir gülüş, bir bakış bana yeterdi,
Mutluluğun, beni mutlu ederdi,
Uykudan, rüyâdan, düşten vazgeçtim...

Aylarca uğraştım, didindim durdum,
Sen dolu istikbâl hayâli kurdum,
Sanma ki herşeyi bir ben uydurdum,
İçimde kaybolan güçten vazgeçtim...

Oysa terk ederdim, bu şehri çoktan,
Mutluluk bulurdu belki hiç yoktan,
Gözüm sakınmadım asla budaktan,
Terk edip gitmekten, göçten vazgeçtim...

Baharı beklerken hazânım oldun,
Kalbimin ritmini bozanım oldun,
Sevdanın yerini kinle doldurdun,
Almayı sevdiğim öçten vazgeçtim...

Sait'im madem ki muradın böyle,
Git de eşe dosta selâmım söyle,
Kabre koy beni de yatayım öyle,
Sensiz yaşamaktan, candan vazgeçtim...

08.02.2025 Samsun
Saat: 22:51