Kırıldı sabrımın, en kalın teli,
Gönüllü uçmayan, kuştan vazgeçtim.
Karamsar sahneler, gözümün seli,
Hatasız kurudan, yaştan vazgeçtim.
Doğada hiç tat yok, güneşin yoksa,
Ağaçtan, yapraktan, taştan vazgeçtim.
Bir serçe ötüşü, gülüşü yoksa,
Baharı neyleyim, kıştan vazgeçtim.
Düşlerim her gece, bir bir vurulur,
Yenilmek kaderim, tuştan vazgeçtim.
Sahte yüzler güya, saklanıyordur,
Kumlara gömülü, baştan vazgeçtim.
Ekilen her tohum, düşman bitiyor,
Gözlerden, saçlardan, kaştan vazgeçtim.
Yüzdüğüm tüm sular, beni yutuyor,
Çirkefler doğuran, puşttan vazgeçtim…
……1997 Bursa
Bişar UlutaşKayıt Tarihi : 3.3.2005 22:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
HEMŞERİM
hangi riyakarlıkları görmüş
henüz 21 yıllık o yürek.
sanırım hayat bazen insana acı yüzünü gösteriyor.
bu acı yüz aslında hayatın değil insanların acı yüzleri olmalı.
Van Gölü:
sanırım şair gölü,
vanın yürekli şairlerini şahsınızda tekrar selmalıyorum.
Ağaçtan, yapraktan, taştan vazgeçtim.
Bir serçe ötüşü, gülüşü yoksa,
Baharı neyleyim, kıştan vazgeçtim'
nasıl düşünürseniz düşünün,ancak bir mısra kendisini ve kimyasını ifa etmesi noktasında bir derinlik yaratıyorsa alkış almalı... güzel bir ifade bicimi....
ne itiyor ne de çekiyor ama okutuyor çünkü kişiğinle özdeş...tebrikler.
TÜM YORUMLAR (16)