Vazgeçtim
.
Ben artık senin için üzülmüyorum.
Zira üzüleceksen artık buna.
Sen üzülmelisin.
Seni sevmiyorum.
Seni düşünmüyorum.
Seni istemiyorum.
En kötüsüde ne biliyirmusun?
Artık nefret bile etmiyorum.
***
Kıyamete çevirdiğin dünyamda yaşama tutunmaya çalışıyorum.
Papatyalarını kopardıgın bahceme kaktüsler ektim simdilerde.
Sokaklarımın lambaları hala zifiri.
Gogum bir turlu giymedi mavi entarisini.
Bir şiirin yarım kalan halisin.
Bir duanın secdede bırakılışı.
Verilmek istenmeyen son nefes.
Unutulmus ve kimsenin ugramak istemedigi yikik bur evsin artık.
***
Bak gördünmü.
Bensiz nekadar sıradan ve basitsin.
Kabul etmesende çirkinsin bensiz.
Seni bu denli yucelten bendim ben.
Vazgectim senden.
Ama ençokda kendimden.
Yapılan hiç bir haksızlığı sineme çekip oturmuyorum bir kösede.
Ilahi adalet diye basimi yasladığım bir duam var dilimden asla düşmeyen.
Sen benim gögümü kararttınya.
Seninde güneşin doğmasın.
.
.
@tayrenezman
Kayıt Tarihi : 26.11.2020 04:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tayren Ezman](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/11/26/vazgectim-326.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!