Damla damla düşüp kabına sığmaz sel olup aktım.
Dağlardan engin ovalara bereketler taşırcasına
Senin yüreğine sevdalar yükledim ama
Artık vazgeçtim.
Sessizce denize karışan nehire döndüm
Çünkü; yoruldum…
Sevgi bahçelerine uzanan yollarda çiçekler açtım.
Güzellikler umuduna beyazdan pembelere uçtum,
Yetmedi dal budak verip gölgeler sundum ama
Artık vazgeçtim.
Ocakta yanıp küle dönen kuru oduna döndüm
Çünkü; kahroldum…
Işık demeti olup huzmelerle etrafına saçıldım.
Bakan gözlere fer, doğaya renkler kattım,
Güneş oldum çok yürekler ısıttım ama
Artık vazgeçtim.
Titrek alevle eriyip biten muma döndüm
Çünkü; kayboldum…
Kayıt Tarihi : 14.1.2020 11:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Artık vazgeçtim.
Titrek alevle eriyip biten muma döndüm
Çünkü; kayboldum…
Kutlarım Üstadım,
Güzel şiirinizi beğenerek keyifle okudum,
Nice şiirlerinize,
Sağlıcakla şen ve esen kalınız,
Selam ve saygılarımla
Çok derinden ve gönülden bir şiirdi tebrik ederim saygılar
Bu şiiri okuduğum saat geç bir saatti...
Vazgeçmeden bu gece çok şiir okudum...şiire doydum ama bu gün için...yarın ve diğer günler asla vazgeçmeyeceğim...
Şiir başlığından finale kadar mükemmeldi..
Kutlar saygılar sunarım...selamlar abiciğim...
Bazen de kendi kendimizi yorarız.
En çok da insanı affetmek yorar. Hele içi yanarken susmak..
Tebrik ederim.
TÜM YORUMLAR (18)