Vazgeçtim Şiiri - Ömer Karagöz

Karanlık bir gecenin çıkmayan
Sabahların dayım
Gurbetin ve hasretin sonu gelmeyen
Acılarını çekmekten yoruldum
Sevginin uzağından bir başıma yalnız kaldım
Ve ben artık sevmekten sevilmekten vazgeçtim.

Tatmadığım mutluluklardan
beklediğim umutlardan
mevsimler baharlar ve yarınlardan
taşıdığım bu candan ve senden
yaşanacak bir hayattan bile vazgeçtim.

O güzel ellerini simsiyah saçlarını
Bakmaya bile kıyamadığım güzel gözlerini
Yaşadığımız mutlu günleri
Seni andığım zamanları
Hiç unutamadığımız bu
Sevdayı bir kalemde sildim yar.

Umutlarımı sevgimi ve
Bütün hayallerimi
Bir günde yıktın bitirdin
Bir başka eli tutup bir başkasının seçtin
Ve bu yüzden senden
vazgeçtim.

Demek’ki sevgin dilde varmış
Söylediğin bütün sözler de
Yalanmış senin bu bitmez
Aşkın sadece bir heves bir çıkarmış
Bunların farkına varınca
Seni sevdiğim halde senden vazgeçtim