Vazgeçtim Şiiri - İbrahim İmer

Senden gayrı kimse bilmez içimi
Sevgiden değil çok şeyden vazgeçtim
İsyan etmem, söyleyemem suçumu
Aşk denen en kirli huydan vazgeçtim

İçimde büyüyen yokluğun gibi
Dertten başka soran yokmuş garibi
Ne sen geldin ne de şişenin dibi
Dostlarım duymasın meyden vazgeçtim

Kalsın hepsi sende mal, mülk, ihtişam
Ne hayalin kaldı ne mutlu yaşam
Gençliğim tükendi kalmadı neşem
Meye eşlik eden neyden vazgeçtim

Sanma ki aşkımı hep dilim söyler
O bukle saçların elimde n’eyler
Mutluluk ararken eskiyen aylar
Seni taşımayan raydan vazgeçtim

Uçurumdayım ne yol var ne yordam
Ne kötü oldum ne iyi bir adam
Durmadan büyürken bitmeyen sevdam
Özüme sığmayan haydan vazgeçtim

Yanıyor yüreğim bitmiyor matem
Kanıyor benliğim esmiyor meltem
İmer’im özüme işlemiş sitem
İsmin hatırlatan Zey’den vazgeçtim

Temmuz 2012