Her sabah yangının başlar içimde.
O güne vurulurum başka başka biçimde.
Bu sevdan beni döndürür deliye;
Bilmemki sonum varacak nereye.
Sen beni hasretinle öldüreceksin;
Sen bana düşmanları güldüreceksin.
Ne hale geldigimi bilmeyeceksin.
Olsun canım,dediğin olsun......
Sevdim seni delice.
Nerdesin nerede..
Böyle acı bir sevgi;
Bana senden ilk ve son hediye..
Yoruldum bu sevdadan.
Yoruldukça duruldum...
Beni unut,unut beni sen beni unutki
Ben ben olayım.
Kaybetmedim ben senden vazgeçtim.
Ve kendimleştim.
Ne yazıkki acı gerçekle yüzleştim..
Kayıt Tarihi : 15.3.2004 22:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
MİNNET EYLEMEM .../
Har içinde biten gonca güle minnet eylemem
Arabî fârisi bilmem, dile minnet eylemem
Sırat-i müstakim üzre gözetirim râhimi
İblisin talim ettiği yola minnet eylemem...
Bir acaip derde düştüm herkes gider kârına
Bugün buldum bugün yerim, hak kerimdir yarına
Zerrece tamahım yoktur şu dünyanın varına
Rızkımı veren hûdadır kula minnet eylemem...
Oy nesimi, can nesimi ol gani mihman iken
Yarın şefaatlarım ahmed-i muhtar iken
Cümlenin rızkını veren ol gani settar iken
Yeryüzünün halifesi hünkâra minnet eylemem...
—Ahmet Aslan—
http://www.dailymotion.com/video/x4glkp_ahmet-aslan-minnet-eylemem_music
acı olsada yara kabuk baglar sonunda.
teşekkürler ayten hanım.
TÜM YORUMLAR (2)